vrijdag 9 november 2012

Leesverslag Blauwe Maandagen - Arnon Grunberg

Algemene informatie

Arnon Grunberg, Blauwe maandagen
Amsterdam, 1998, herziende vijftiende druk (eerste druk 1994)
270 pagina's
Genre: psychologische roman

Samenvatting
De hoofdpersoon groeit op in een Joods gezin. Zijn vader heeft veel geld alleen is het een raadsel waar hij het vandaan haalt. Hij zegt zelf dat hij in postzegels handelt alhoewel dit nooit echt wordt aangetoond. Zijn (overmatig drinkende) vader nam hem vroeger vaak mee op korte zakenreisjes en naar typisch Amsterdamse bruine cafés. Op een gegeven moment wordt zijn vader ziek, maar de hoofdpersoon voelt zich verplicht om voor hem te blijven zorgen tot zijn dood. De hoofdpersoon zijn moeder voelt zich erg schuldig aan de dood van zijn vader, die is gestikt in een papje, wat overigens het enige was wat hij nog kon eten. Rosie is het eerste en laatste vriendinnetje van de hoofdpersoon. Zij beleefden en bespraken erg veel en gingen voor het eerst met elkaar naar bed en alleen op vakantie. Het gaat op den duur steeds slechter met de hoofdpersoon. Jaren gaan voorbij en hij begint steeds meer te drinken. Op een gegeven moment gaat hij naar bed met een prostituee genaamd Tina. Hierna volgen meerdere bezoeken aan prostituees en laat hij escortmeisjes bij hem thuiskomen langskomen waaronder Sandra, een meisje uit Litouwen die als escort werkt om geld te verdienen voor haar familie in Vilnius. Sandra laat een speciale indruk bij hem achter want de dag daarna laat hij haar weer langskomen maar ditmaal hebben ze geen seks. Uiteindelijk besluit hij zelf bij een escortservice genaamd 'Blue Moon' te gaan werken. Alleen mislukt dit jammerlijk omdat hij geen klanten krijgt.

1. Verwachtingen
Ik ben dit boek niet echt met een reden gaan lezen. Ik had nog wat boeken in de kast staan en ik dacht: 'laat ik dit boek eens lezen'. Ik heb er niemand over praten en heb ook geen andere meningen gehoord over dit boek, dus had ook er eigenlijk helemaal geen beeld van. Ik ben dit boek dus zonder verwachtingen gaan lezen.

2. Motieven en Thema
Het thema in dit boek is kortstondigheid. Namelijk alles waar de hoofdpersoon aan begint, duurt niet lang. Namelijk de relatie van Rosie, die is snel voorbij. Bovendien heeft hij niet lang dezelfde baan. Nog een voorbeeld is zijn middelbare school, daar wordt hij ook snel vanaf getrapt.
De belangrijkste motieven in dit boek zijn alcohol, seks en gemis. De hoofdpersoon drinkt namelijk tijdens de meeste gebeurtenissen in het boek alcohol en heeft vaak seks. Er blijkt ook duidelijk dat de hoofdpersoon veel 'dingen/mensen' mist, namelijk een echte moederpersoon, hij heeft namelijk geen goede band met zijn moeder, en een vriendinnetje.

3. Beoordeling
Dit schrijfstijl van dit boek is erg nuchter en droog. Er worden opmerkingen gemaakt waar je af en toe wel van moet lachen, omdat ze eigenlijk nergens op slaan. Als voorbeeld: '' 'Vroeger op school hield ik altijd mijn jas aan, ' vertelde ze. 'Ik wilde mijn jas niet uitdoen. Want ik was bang dat ze mijn jas zouden stelen. Tot ze me begonnen te slaan. Doe je jas uit, riepen ze, anders vat je straks kou. Karlchen wilde ook nooit zijn jas uitdoen. Wij waren de enige twee die onze jassen niet uit wilden doen. Daarom moesten we naast elkaar zitten. Hij was heel tenger. "
Het verhaal wordt verteld in de ik-persoon. Dat vind ik zelf een vertelperspectief dat fijn leest, omdat je ook de gedachtes van de hoofdpersoon te weten komt. De tijd die verloopt in dit boek is best lang, omdat het over zijn middelbare school periode gaat en ook over de tijd dat hij jongvolwassenen is. Hierdoor kom je veel te weten over het leven van de hoofdpersoon.

4. Eindoordeel
Ik had bij het lezen van het boek niet echt het gevoel dat ik helemaal in het boek zat of dat ik heel graag verder wilde lezen. Dat komt omdat ik de verhaallijn niet heel sterk vond, er gebeurde namelijk niet zo veel. Dit zorgt ervoor dat ik het boek dus niet een heel goed boek vind. Af en toe waren er wel grappige stukken in het boek, dus er zat humor in het boek en dat vind ik dan wel weer leuk. Maar ik zou het boek niet veel mensen aanraden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten